Een gepassioneerd liefdesverhaal van een man en een vrouw die elkaar ontmoeten op de puinhopen van naoorlogs Polen. Met hun enorm verschillende achtergrond en temparement passen ze totaal niet bij elkaar. Desalniettemin zijn ze tot elkaar veroordeeld, ze kunnen niet zonder en niet met elkaar. Het stel wordt gescheiden door politiek, karakters en het lot – een onmogelijke liefde in onmogelijke tijden.
Pawel Pawlilowski won voor Cold War de prijs voor beste regie bij het filmfestival van Cannes . Zijn vorige film Ida won o.a. de Oscar voor beste buitenlandse film.
“Koude Oorlog verslag – gekwetste liefde en staatsangst in Polen van de jaren 40” The Guardian ★★★★★ “Pawel Pawlikowski’s epische liefdesverhaal is een pijnlijk romantisch, melancholisch genoegen” Time out ★★★★★
Regie Pawel Pawlikovski, Polen, 2018, 84 min. 
18 okt. 19.30 uur Filmhuis Hengelo openingfilm OFF + lezing Gerlinda Heywegen
4 nov. 11.00 uur Concordia, Enschede + optioneel ontbijt
12 nov. 19.45 uur Filmtheater Fraterhuis, Zwolle + lezing Gerlinda Heywegen
Zeven jaar woonden Claudia en Flavio samen en hadden ze een gepassioneerde relatie. Al snel besefte ze dat Flavio de man van haar leven is. Maar constant is er bij haar die angst hem te verliezen, wat haar niet weerhield nachtenlang te ruziën met hem. Als Flavio op een dag intrekt bij een twintig jaar jongere vrouw, moet ze haar leven weer op de rails krijgen.
"Geestige ode aan de onmogelijke liefde" Telegraaf ★★★ "Humoristische romanverfilming" Het Parool ★★★
Regie Francesca Comencini, Italië, 2018, 92 min.
7 nov. 20.00 uur Het Beaufort, Markelo
In één tel verandert het leven van Katja voor altijd. Bij een bomaanslag komen haar man Nuri en zoontje Rocco om het leven. Na eerst te zoeken in criminele migrantenmilieus arresteert de politie een jong stel met een neo-nazi achtergrond. Na de onverwachte uitspraak van de rechter neemt Katja het heft in eigen handen. Een verhaal over familie, verdriet, rouw, recht en wraak.
Aus dem Nichts won de Golden Globe voor beste buitenlandse film. Diane Kruger werd voor haar rol als Katja geëerd met de prijs voor beste actrice op het filmfestival van Cannes.
“Fantastische en terecht bekroonde performance” ★★★★ VPRO-Cinema
Regie Fatih Akin, Duitsland, 2018, 106 min.
16 okt. 20.00 uur Filmhuis Alleman, Goor
24 okt. 20.00 uur Filmhuis Denekamp
31 okt. 20.00 uur Filmhuis Oldenzaal
1 nov. 20.15 uur Filmhuis Steenwijk + lezing Gerlinda Heywegen
Den Skyldige (The guilty).
Eigenlijk is The guilty één lange scène en moeten we vooral niet teveel verklappen. De film is een intense krachttoer met slechts één locatie, een handvol acteurs en een intelligent scenario. Het belangrijkste is eigenlijk wat je niet ziet. Elke kijker maakt een eigen film door zelf het ontbrekende voor te stellen. Niet iedereen is altijd schuldig … of onschuldig. Indrukwekkend en groots in al zijn simpelheid. The guilty is meer dan een nagelbijtend spannende thriller in een Europese traditie.
In een meldkamer van de alarmcentrale beantwoordt Asger Holm een noodoproep van een ontvoerde vrouw. Wanneer de verbinding plotseling wordt verbroken begint de zoektocht naar de vrouw en haar ontvoerder. Met zijn telefoon als enige hulpmiddel begint Asger aan een race tegen de klok om de vrouw te redden. Al snel blijkt dat het misdrijf waar hij mee te maken heeft, veel groter is dan hij eigenlijk dacht. Hij gaat buiten zijn boekje, maakt aannames met gevolgen.
The guilty won de publieksprijs en de prijs van de jongerenjury op het IFFR
“The guilty: een zenuwslopende actie-thriller, maar dan zonder actie” De Morgen ★★★★
Regie Gustav Möller, Denemarken, 2018, 85 min.
21 okt. 20.15 uur Filmhuis Hengelo
2 nov. 16.00 uur Filmhuis Hengelo
3 nov. 20.15 uur Filmhuis Hengelo
4 nov. 20.15 uur Filmhuis Hengelo
Der Hauptmann.
Morele dillema’s worden hier verbeeld in een zwart Europees verleden. Der Hauptmann vertelt een gruwelijk waargebeurd verhaal over ‘de beul van Emsland’. Tegelijkertijd is het ook een verhaal over de rol die je neemt en de rol die je gegeven of gegund wordt. En het is het verhaal van de kijker die, al dan niet door de regisseur gedwongen, zich identificeert met de beul. En de regisseur rekt het op, wat er ook gebeurt, tot het op is. Hij laat je excuses zoeken voor het gedrag van de hoofdpersoon. Excuses die er niet zijn. Over autoriteit en medeplichtigheid. De komische zijde van deze medaille verbeeldde Heinz Rühmann in Der Hauptmann von Köpenick van Helmut Käutner uit 1956. Deze huidige Hauptmann verbeeld de zwartste kant van de medaille.
Duitsland, maart 1945. De Tweede Wereldoorlog loopt op zijn eind, overal chaos. De Duitse soldaat Willi Herold is zijn legereenheid kwijtgeraakt en wordt in de bossen opgejaagd als een deserteur. Op de vlucht vindt hij het uniform van een officier. Dat biedt hem de kans om te ontkomen. Herold groeit verbazingwekkend snel in zijn nieuwe rol als officier. Wanneer hij andere verloren soldaten tegenkomt accepteren ze zijn gezag en sluiten zich bij hem aan. Het duurt niet lang of hij is de leider van een bende die dood en verderf zaait.
“Ongekend indrukwekkende drama. Opportunisme, bluf, machtsbegeerte, onverschilligheid – het kwaad schuilt in doodnormaal menselijk gedrag. Dat is een les die hard aankomt. ” ★★★★ de Volkskrant “Dit is geen film over een monster dat zijn daden in afzondering begaat. Dit is een film over de waanzin van massa's.” ★★★★ Trouw
Regie Robert Schwentke, Duitsland, 2018, 118 min. 
26 okt. 20.15 uur Filmhuis Almelo
30 okt. 20.00 uur Filmhuis Oldenzaal + lezing Kees Schaepman
Deux jours, une nuit.
Solidair zijn als je het zelf moeilijk hebt, als je zelf moet knokken voor je bestaan. Begrijpelijk is dat niet makkelijk. De tegenstelling goeden versus slechten gaat dan eigenlijk ook niet op. De allerzwakste, althans die als zodanig beschouwd wordt, wordt geofferd. Ook dat is hedendaags Europa.
Sandra, herstellende van een depressie, dreigt door bezuinigingen haar baan te verliezen. Haar zestien collega's krijgen van de baas echter een bonus van duizend euro. Alleen als Sandra al haar collega's ervan kan overtuigen de bonus naast zich neer te leggen dan kan ze haar baan behouden. Bijna alle collega's kiezen echter voor het geld. Gesteund door haar man probeert Sandra het tij alsnog te keren en gaat ze haar collega's een voor een af om hen te smeken van de bonus af te zien. Opnieuw een sober en intelligent meesterwerk van de broers Dardenne over een vrouw in overlevingsmodus, overtuigend vertolkt door Marion Cotillard.
“.. is vlijmscherp analytisch, en laat een werkelijkheid zien die meestal wordt verdrongen”.★★★★★ de Volkskrant
Regie Jean-Pierre en Luc Dardenne, België, 2014, 94 min. 
7 nov. 19.30 uur het Stiftsschool, Weerselo+ inleiding Timon Meynen en/of Henk Procee
Girl.
VOORPREMIÈRE. Ook hier gaat het om identiteit en transformatie en afbakening. Een thema dat tijdloos is maar de laatste tijd vaak komt bovendrijven. In Girl is het thema echter niet abstract maar heel dichtbij, heel persoonlijk. De pubertijd is een turbulente periode waarin de maatschappij de puber ook nog eens in een paradox dwingt: je moet ontdekken en bijzonder zijn maar tegelijkertijd mag je eigenlijk niet boven het maaiveld uitsteken. Maar wat als je dan ook nog in het verkeerde lichaam bent geboren?
Girl schetst het leven van de 15-jarige Lara, wier grootste droom is om carrière te maken als ballerina. Maar haar lichaam stribbelt tegen, want Lara is geboren als jongen. Samen met haar vader en jonge broertje tracht ze de wereld te trotseren. Hoezeer Lara zich ook de gevangene voelt van haar lichaam: de focus ligt niet zozeer op de transgenderthematiek, wel op de universele problemen die de puberteit nu eenmaal met zich meebrengt zoals de eerste verliefdheid of de omgang met haar alleenstaande vader.
Girl werd tijdens het Filmfestival van Cannes vier keer bekroond: Beste regiedebuut, beste acteur, beste film volgens de internationale pers en de film won er de Queer Palm. Bij de wereldpremière tijdens het Filmfestival van Cannes werd de film beloond met een minutenlang durende staande ovatie. Het is tevens de Belgische inzending voor de Oscars.
“een ontroerende ervaring, zonder één vals sentiment” De Standaard
“Dhont regisseert met zo’n sprekend gemak dat het nauwelijks te geloven valt dat dit nog maar zijn eerste langspeelfilm is”. De Morgen
Regie Lukas Dhondt, België, 2018, 105 min.
21 okt. 11.00 uur Concordia, Enschede+ optioneel ontbijt
1 t/m 7 nov. Concordia
5 nov. 19.30 uur Concordia + lezing i.s.m. Cinementaal
1 t/m 7 nov. de Keizer, Deventer
1 nov. 20.30 uur de Keizer + lezing Filmkrant.live: Laura van Zuylen
Huisvrouwen bestaan niet.
Een inkijkje in de vele uitdagingen en keuzes van de Nederlandse vrouw. Carrière met ouderschap of carrière zonder ouderschap of vice versa. Multitasken, alles willen, en iedereen probeert op haar manier zodanig te puzzelen dat dit ook lukt. Op zoek naar de beste levenswijze die voor iedereen anders is. Een zoektocht (vóór het #MeToo tijdperk) naar invulling van leven en bestaan in een moderne omgeving waar alles mogelijk lijkt en de keuzes eindeloos zijn.
Twee zussen en hun moeder worden gedwongen om hun verschillen aan de kant te schuiven en na te denken over het leven dat ze voeren. Gijsje is een jonge, ambitieuze controlfreak die niks liever wil dan zwanger worden én carrière maken. Haar oudere zus Marjolein is getrouwd, heeft drie kinderen en is net haar baan kwijt. Haar nieuwe ambitie: schoolpleinmoeder worden. Hun bohémienne moeder Loes heeft zich met te veel hypotheken op het prachtige ouderlijk huis enorm in de nesten gewerkt. Door zich voor een reclamecampagne te verdiepen in ‘de huisvrouw anno nu’ kan Gijsje wellicht genoeg bijverdienen om financieel uit de nesten te komen.
De komedie Huisvrouwen bestaan niet is gebaseerd op de succesvolle theatervoorstelling ‘De huisvrouwmonologen’ op basis van teksten van onder meer columniste Sylvia Witteman.
“..sterke acteren en de gevatte dialogen ... personages om van te houden, in al hun herkenbare gestuntel … een film die overtuigt dankzij de gedetailleerd uitgedachte personages.” ★★★ de Volkskrant
“Vergeet even die romantische komedies. Graag meer van dit." ★★★ Algemeen Dagblad
Regie Aniëlle Webster, Nederland, 2017,103 min.
26 okt. 20.00 uur Filmhuis Rossum
On body and soul.
De boel op z’n kop. Niet de droom, maar de werkelijkheid is surreëel. Wie zich door angst en behoefte aan veiligheid laat leiden, doet veel concessies aan zijn bestaan. Protocollen staan het gevoel in de weg. Dat leidt tot een geestdodend, beperkt leven, zo routineus als in het abattoir.
De introverte Mária is nog maar net begonnen met haar werk in een abattoir als het geroddel van collega’s al begint. Mária gedraagt zich opvallend anders. Ze zit tijdens de lunch altijd alleen, ze neemt haar werk extreem serieus en houdt zich strikt aan de regels. De enige die toenadering zoekt is haar baas Endre. Ondanks hun beider gesloten karakters leren ze elkaar steeds beter kennen en ontdekken ze ’s nachts hetzelfde te dromen. Hun relatie en de manier waarop ze in het leven staan verandert.
On body and soul won de prijs voor beste film en de persprijs op het filmfestival Berlijn en kreeg een Oscarnominatie voor beste buitenlandse film.
“.. beroert hart én hoofd … dit is zo’n zeldzame film waar alles klopt." ★★★★★ NRC
Regie Ildikó Enyedi, Hongarije, 2017, 116 min.
14 nov. 20.00 uur Filmhuis Denekamp + lezing Kevin Toma;
So help me God.
We lezen anderen graag de les, zowel binnen als buiten Europa. Rechtspraak is een heikel onderwerp, moet onafhankelijk zijn, en is bijna boven alle twijfel verheven. Ook rechters is echter niet menselijks vreemd. De Belgische onderzoeksrechter is in Nederland vergelijkbaar met een rechter-commissaris. Deze is betrokken bij het verzamelen van bewijs voor of tegen een verdachte.
In de documentaire So Help me God volgen we de buitengewone, extravagante Anne Gruwez in haar dagelijkse leven als onderzoeksrechter in Brussel. Ze verzamelt bewijs op plaatsen delict, heropent onopgeloste zaken en werkt nauw samen met rechercheurs van de politie. Ondertussen voert Gruwez ongecensureerde en verbijsterende gesprekken met verdachten en criminelen om tot hun veroordelingen te komen. Verbazing, hilariteit en ongemak wisselen elkaar af terwijl we getuige zijn van haar onconventionele aanpak. De waarheid blijkt soms vele malen schokkender dan fictie.
“daagt de kijker uit met humor.” ★★★★ NRC
“Verfrissend politiek incorrect” ★★★★ VPRO-Cinema
Regie Jean Libon, Yves Hinant, Frankrijk, 2018, 93 min.
24 okt. 20.00 uur Filmhuis De Kappen, Haaksbergen
6 nov. 20.15 uur Filmhuis Borne + lezing Ronald van Vuure
The death of Stalin.
Politieke transparantie is niet altijd vanzelfsprekend. De benoeming dit jaar van de secretaris-generaal van de Europese Commissie was behalve voor de benoemde zelf voor niemand helder. In vele hedendaagse (Europese) landen kun je het ene moment tot de politieke inner circle behoren en het andere moment afgeserveerd worden. Het politiek gekonkel en de machtsstrijd zijn van alle tijden. Wranger en wreder was het wel ten tijde van het regime van Stalin en zijn gevolg.
Nadat Josef Stalin op een ochtend in maart 1953 bewusteloos wordt aangetroffen, reageert de resterende top van de Communistische Partij als verlamd. Niemand durft er een dokter bij te halen, wat ook lastig is, want Stalin heeft al zijn dokters laten verbannen. Twee dagen later wordt hij dood verklaard. In het machtsvacuüm dat ontstaat probeert iedereen vooral zijn eigen hachje te redden. Een hilarische strijd om de macht is begonnen. Een `angstkomedie’ over machtsstrijd, meelopers en monsters. In de traditie van Monthy Python, net zo gek als de realiteit, met een geweldige cast.
“Regisseur Iannucci heeft een goed oog voor de idiotie van de macht” ★★★★ de Volkskrant
“Schurende komedie” ★★★★ NRC
Regie Armando Iannucci , U.K., 2018, 106 min.
19 okt. 16.00 uur Filmhuis Hengelo
24 okt. 20.15 uur Filmhuis Hengelo
24 okt. 20.00 uur Filmhuis De Kappen, Haaksbergen
25 okt. 20.15 uur Filmhuis Hengelo
26 okt. 20.15 uur Filmhuis Hengelo
26 okt. 20.30 uur Filmhuis Olst + lezing Kevin Toma
6 nov. 19.30 uur Filmhuis Alleman, Goor + lezing Kevin Toma
Utøya 22. juli.
De meningen over de film zijn verdeeld: exploitatie of eerbetoon en inleven. Een derde optie: Utøya 22. juli laat willekeurige onschuldige burgers zien, jonge mensen, die door een ander worden ingedeeld als behorende tot een ongewenste groep die moet worden uitgeroeid. We weten wat er is gebeurd. Gelukkig laat de film het geweld zelf niet zien maar des te meer de angst, het ongrijpbare, het slachtoffer.
Op 22 juli 2011 laat een zwaarbewapende rechtsextremist een bom afgaan in Oslo, waarna hij richting het eiland Utøya trekt waar een zomerkamp voor jongeren van de Noorse Arbeiderspartij plaatsvindt. Geschokt door het nieuws uit de hoofdstad zijn de jongeren in contact met hun familie thuis om ze gerust te stellen dat ze ver van het incident vandaan en veilig zijn. Tot er opeens schoten te horen zijn. In één take volgen we de 18-jarige Kaja die haar zusje zoekt, terwijl ze de 72 minuten durende aanslag probeert te overleven.
“Brengt chaos en paniek akelig dichtbij” ★★★★ VPRO Cinema
“Aangrijpend eerbetoon aan jonge slachtoffers” ★★★★The Guardian
Regie Erik Poppe, Noorwegen, 2018, 93 min.
20 okt. 20.15 uur Filmhuis Hengelo + lezing Gerlinda Heywegen
26 okt. 16.00 uur Filmhuis Hengelo
27 okt. 20.15 uur Filmhuis Hengelo
Western.
Hoe verhouden we ons tot de Balkan, tot onze Europese buren of breder: tot de ander? Western is veelomvattend: vreemdelingenhaat en verovering maar ook toenadering en voorzichtige vriendschap en dat in een kader van tradities, economische expansie en mannelijkheid. Een film over onze tijd. Waarin de globalisering er voor zorgt dat we allemaal een beetje vreemdeling zijn. Tegelijkertijd ook een ode aan de menselijke veerkracht.
Een groep Duitse bouwvakkers belandt in een afgelegen deel van landelijk Bulgarije. Ze moeten er een kleine waterkrachtcentrale bouwen, maar al snel verschuift de aandacht naar de inwoners van een nabijgelegen dorpje. In de zinderende hitte van de zomer hangen macho confrontaties, romantiek en vriendschappen in de lucht. Alles lijkt zo normaal. De bouwvakkers zijn wat lomp maar ook kameraadschappelijk. Alleen Meinhard, de mysterieuze loner, past niet echt in de groep. Zwijgzaam, tanig en zelfredzaam, lijkt hij op zoek naar iets anders. Hij ontdekt als eerste het dorpje en raakt ondanks de taalbarrière al snel bevriend met een van de bewoners.
“Western is alleen een western voor wie goed kijkt” ★★★★ de Volkskrant
“Subtiel en fijnzinnig” ★★★★ NRC
Regie Valeska Grisebach , Duitsland, 2018, 121 min. 
19 okt. 20.15 uur Filmhuis Hengelo + lezing Kevin Toma
28 okt. 20.15 uur Filmhuis Hengelo
31 okt. 20.15 uur Filmhuis Hengelo
1 nov. 20.15 uur Filmhuis Hengelo
9 nov. 20.15 uur Filmhuis Almelo + lezing Kevin Toma